Yedi düvelin bombaları, ağır toplarıydı sanki
Sayısız salvolarla yer gök günlerce gürleyip inledi.
Deli bozuk akan suların topu akmaz oldu anda.
Ay gibi dondu kaldı sıcak gülüşleri güneşin.
Boyunları eğildi altın başak demetlerinin.
Denizler, göller, nehirler titrediler yataklarında.
Sazendeler çalmaz, söylenmez oldu şarkılar.
Pıtrak buz tanelerine döndü bereketli yağmurlar.
Saksılarda, vazolarda nazenin çiçekler sararıp soldu.
Ayıldılar meyhenelerden naralarla çıkan sarhoşlar.
Söndü ışıkları birer birer, şaşırmak kaldı yeryüzüne.
Derin mavi gökyüzü karanlıklar içinde mücrim gibi boğuldu.
İsyan bayrakları çekildi korkusuzca beyaz gönderlere.
Bombaların, düvelin ağır toplarının gürlemelerinden,
Daha güçlüydü bu haykırışlar, yanardağlar gibi isyanlar.
Vahşet senaryoları üreten, yazan, oynatan insanlığın,
Viran olan kalplerde eriyip, tükenip kaybolan aşkların,
Yakarışları, haykırışları, yıkılışlarıydılar.
Bombalardan, ağır toplardan daha kuvvetle patladılar
Kayıt Tarihi : 3.8.2008 16:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

*Doğadan kopar uzaklaşır gidersin.. nereye?*
*Kalbinde şarkılar döner de viraneye*
*Yok oluşuna tanık olursun, alıklar gibi!..*
Güzel ve anlamlı dizelerinizi kutluyorum.
Renkler ve Yaşam.
TÜM YORUMLAR (1)