© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Kendi adıma; 18 yaşıma girer girmez yaptığım ilk güzel eylemdi organ bağışlamak... 'Bir insanı kurtaran, bütün insanlığı kurtarmış gibidir'... Hep buna inandım.. Bu bağışta bulunurken; yıllar sonrasında, rahmetli babamın da diyalizle tanışacağını bilmiyordum.. Zar-zor ikna ettim böbreğimin birini O'na bağışlamaya.. Yürüme engelli olduğum için, böyle birşeye kalkışmamı doktorlar ve hemşireler de yadırgadı önce.. Bir de onları, en azından testlere iknâ etmem gerekti... Aylarca testlere tâbi tutulduk... Babam da ben de.. Doku uyumu konusunda ve benim sağlık durumum konusunda hiçbir problem yoktu; bütün testler pozitif yöndeydi.. Ama babamda damar sertliği olduğundan; nakil yapmadı doktorlar.. Yıllarca çok çekti Canım Babam.. İçim eridi durdu O dağ gibi babamın günden güne eridiğini gördükçe... 2003 yılının başında kaybettik... O'nu kaybettikten 1,5 yıl sonra evlendim Öbür Yarım'la.. Beni telimle-duvağımla göremedi babam.. İçimde hep bir ukde olarak kalacak...
Ama birgün; bir başka diyaliz hastasını, ya da organ nakli bekleyen bir babayı hayata döndürecek belki de bedenim.. O baba teliyle-duvağıyla görebilecek bu sayede belki kızını.. Ya da aslan oğlunun damatlığını... Torunlarını sevebilecek belki.. Bu açıdan müsterihim...
Daha ne söyleyebilirim ki!.. Duygularım çok yoğun şu anda.. Yüreğinize sağlık Sayın Turhani...
Bütün böbrek yetmezliği çeken diyaliz hastalarına, ya da organ nakli için bekleyen hastalara, en kısa sürede bekledikleri güzelliğe kavuşmalarını diliyorum...
Ama unutmayın dostlar!.. Belki de derman sizsiniz... Organ bağışı konusunda tereddüt etmeyin...
...Ve dilerim ki; günün birinde, organ nakli için bekleyenlerden olmayın...
Hayatta hiç kimse; hiç birşeyden muaf değil... Herşey, bir nefes kadar yakın hepimize..
Unutmayın...
Sayın Turhani,
Çok hassas bir konuyu, ince ince işlemişsiniz.Malesef böbrek hastalarının birinci adresleri oluyor hastaneler.Duyarlı yüreğinizi kutluyor, organ bağışı konusunda duyarlı insanların artmasını diliyorum....Saygılarımla
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta