İSTENİLEN
İlk önce huzur dolu bir sevgi,
Akabinde gelen sürekli bir mutluluk.
Onun bağlantısı olan, inancınla eyleminin bir olması,
İçinde vucuda gelen sıcacık bir sevgi.
İnsanları bununla sarman.
Öyle içten,öyle dokunaklı.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta