Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
İnsanların hayatlarını devam ettiremeyeceğini anladıkları kişilerden ayrılması,,çocuklardan başka kimseyi etkilemez,,çünkü her iki insan birbirinden nefret edercesine ayrılyor,,ve çocuklar öyle değil,,her iki insanında şefkatına ihtiyacı oluyor,,çocuklarına hem anne hem baba lık yaptığına inandığım Ayşegül hanımın bu şiirini okurken insanın gözlerinin dolmaması için kalbinin taş olması gerekir,,Allah yardımcınız olsun,,başarılarınızın devamını diliyorum,,
Çocuklar... çocuklarımız... parçalanıyor hayatları... ruhları... Oysa bu kadar zor olmamalı onlar için hayat. Tebrikler şiirine. Sevgilerim yüreğine Sevgili Ayşegül.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta