1988 - Kainat üzerinde bir yer
İnsan sadece nasibine vâkıftır
Gerisi imana zarar, kalbe sızıdır
Ruh, insanın işlediği günahları ve kötülükleri unutmaz
Nefs ise bunları unutur
Ruh, nefsin mahvolduğunun farkına varır
Bu sebeple insanın içine bir keder çöker
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ben böyle şiir ne duydum ne gördüm
muazzam bir dörtlük
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta