Düşmüş başım, çeneme
Omuzlarım düşmüş göğsüme.
Yürüyorum,
Tozlu sıcak bir yol;
Düşünceliyim, yürüyorum,
Bir bilsem ne düşündüğümü;
Sensiz yaşamak hayalmiş
Öğrenemedim gülüm, beceremiyorum
Sensiz hayal bile kuramıyorum
Duygularım kaynıyor için için
Ağlıyorum, taşmıyor gözyaşlarım
Rüzgârda dağılan saçların geliyor aklıma
Rüzgârın önüne bırakıyorum duygularımı
Tutsunlar saçlarını sımsıkı…
Ekmeğimin tuzu, gözyaşlarım
Bir türkü dolanıyor dilime
“ Ankara’da yedim taze meyvayı “
İşte o zaman taşıyor, gözyaşlarım…
Hayatın Bir Garip Yolcusu…
Şubat 2007 Ankara
Kayıt Tarihi : 22.2.2007 16:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!