Tık tık vurunca, Nisan yağmurunun tanecikleri.
Pencerenin puslu camına, ne oldu koşup bakacaksın.
İşte o zaman, işte o zaman, çoktan ben seni...
Ben seni, çoktan terketmiş olacağım.
Çekilirken sen odandaki köşene, rahatça huzurlu oturup,
Ben de tanıştığımız yerde, itler gibi ıslanıyor olacağım.
Birden, korkuya kapılıp, ürperip düşüneceksin...
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
