Bu hayat yolunda,
Kendinden emin yürüyorsun.
Herkes peşinden koşuyor,
Sana taptıklarını sanıyorsun.
Gün gelecek,
Sende yalnız kalacaksın.
İşte o zaman anlayacaksın.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gün gelecek anlayacak ama artık geç olduğunun farkına varacak ....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta