Yavaş adımlarla çıkıyorum evden.
Sokakta da adımlarım kaygusuz.
Elbiseler kalemimi cüzdanımı taşımaya yarıyor.
Bir de ellerimi ceplerine koyuyorum.
Köpeğimden farkım,
ben içeri girdiğimde kapıyı kapatıyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta