boşlukta bir çığlık, yankılanır
kulaklarında bir ses, beni hatırlatır
gözlerinde canlanınca anılar,
işte o an, yüreğin daralır.
dersin ki; nasıl düştüm? yanlızlığa! ..
alışmak ne zormuş, yokluğuna,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
dersin ki; nasıl düştüm? yanlızlığa! ..
alışmak ne zormuş, yokluğuna,
canlanırken anılar bir daha,
dersin ki; Seviyorum ben halâ...
Ö Kaytan
(Kasım 2010/Esk.) güzel final.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta