İŞTE GELDİK GİDİYORUZ
İnsan insanın, kurdu mu olur?
Derdine dermanı, insanda bulur
Yaptığın iyilik, yanına kalır
Hoşluk yapan, bu dünyada hoş olur
Merhamet insanın, en başat vasfı
Büyüklere düşen, kusurun affı
İyinin, kötünün, ayrıdır safı
Zalimlerin, yürekleri taş olur
Burda kalır, saray olsa mekanın
Muhtaçlara, çare olsun, imkânın
Sorumluluk, daha fazla erkânın
Ayak sızlar, derdi çeken baş olur
İyilik yapmaktan, doğar mı? Maraz
Halinden anlarsın, muhtaçsa ahraz
Sen sen ol, kimseye, etme hiç garaz
Her kötülük, bir gün gelir faş olur
Her insana uğrar, muhakkak belâ
Tevessül edilmez, isyâna aslâ
İnadında ısrâr, edersen halâ
Ettiğin gayretler, hepsi boş olur
Eline alsan da, bir baston, asa
Dolaşsan bir parkta, olmadan tasa
Artık dertler olmuş, dertten devasa
Eski günler, sana artık, düş olur
Yaptığın iyilik, alır yükünü
Hesap günü, önündedir yekünü
İhmal etme! Farz, sünnet ve rükünü
Hasenat fazlaysa, ruhun kuş olur
Yaşlılıkta artık, dinlenmez sözün
Duymaz kulakların, net görmez gözün
Bebeğe dönersin, altında bezin
Kabahatin, göz üstünde, kaş olur
Ecel bakmaz, ne cinsiyet ne yaşa
Yarın ne gelecek, bilinmez başa
Besmeleyle başla, yemeğe, aşa
Besmelesiz, yenen yemek, leş olur
Gençlikte yerinde, gücün, kuvvetin
Hakka meylet, Hakka olsun davetin
Kolay olsun, Azraille halvetin
İnsan ömrü, yaşlılıkta, kış olur
Ali Çelik 3
Kayıt Tarihi : 4.7.2024 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!