Bu istasyon hep nem kokar,
Ve bu başka bir ıslaklıktır.
Vedalaşırken ağlayan,
Kavuşurken ağlayan,
Ne çok insan olmuştur,
Bu eski istasyonda...
Ki artık döktükleri gözyaşları,
Hala bu istasyonda nem kokar..
Şimdilerde terk edenlerin
ve
terk edilmenin hüznü ile,
Kalplere uzanan yollar gibidir,Raylar....
Hiç ummadığın yerden ayırır seni makaslar..
Kaç özlem ve kaç veda yaşadın,
Ne çok gözyaşı döktün en son.
Hep mi hüzün ve özlem
Anlatır bana bu istasyon....
Kayıt Tarihi : 24.4.2014 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eski bir istasyonda beklerken........
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!