İstanbul Sokakları Şiiri - Eşref Kanber

Yürüyorum istanbul sokaklarında,
Hüzün çarpıyor yüreğim her adımda,
Bazen bir rüzgar esiyor,
Bazen ayağım takılıp düşüyorum,
Sürünürken bile ismin dudağımda.

Dost oluyorum serhoş diye yerilen gariplerle,
Aralarına çekiyorlar beni gel diyen ellerle,
Kanım kaynıyor şişeye,
Ateşin yanına oturup içiyorum,
Gözyaşım düşüyor ateşe mechul dileklerle.

Ararsan bir gün beni İstanbul sokaklarında,
Bulursun aşk dilenen bir dilencinin dudaklarında,
Tanıyamazsan aşkının serhoşu bir serseriyi; Beni,
Sana bir iz bırakıyorum,
İki mermi bulunacak sahipsiz cesedimi şakaklarında.