İstanbul’u ağlıyor gözlerim.
Oturmuş uzak bir kentin,
Yabancı insanlarıyla;
İstanbul’daki yıllarımı özlerim.
O canım kentte,
Ne ağaç kaldı ne taş…
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Kutlarım yazan yürek susmasın.Ant.
Mavisi yırtılır mı bir şehrin... Denizi küser mi martılara.. Yeşili katledilen İstanbul'un hem denizi küser hem mavisi ...
Özlemi sevdadır.. Büyük sevda...
Kutlarım Talat bey... Çok güzeldi. Saygılar.
İstanbul güzel şehir
ben bozkırlarda kasaba
dün seni sordum
yanı başımdaki kasaba
o geçmişte sende yaşamış
saygılar
kaleminiz hep yazsın
İstanbul., İstanbul'dayken bile özletir kendini... En azından eski halini., yok olmamış güzelliklerini., nesli tükenen insanlarını...
İstanbul'un diğer adı özlem...
Kaleminize sağlık sayın Talat Semiz...
Ordadır bütün dünya, mavi gözlerinde…
Oldukça duygu yüklü... İstanbul'u İstanbul gibi yaşamak; özlenlerin en eskisi... Acem diyarı... Bağdat! Ama İstanbul, daima şehirlerin şahı oldu... Tarih, boyunca milletler İstanbul'u almaya çalıştılar... Onun için, kendimize gelelim; antika incilerin kıymetini bilelim... Benim de İstanbul ki gözlerimde... Her an şiirdi sözlerimde!
Ant. Adı sevgiydi!
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta