Güneşin ilk ışıklarıyla işlemeye başlardı,
İstanbul'da zaman.
Vapur sesinin eşliğinde güne başlamak,
Deniz kokan sokaklarda dolaşmak,
Koşuşturan bunca insan arasında,
Farklı olmanın bir göstergesi olarak işlerdi,
İstanbul'da zaman.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Güzel bir İstanbul şiiri okudum. Yüreğiniz hiç susmasın ve kaleminiz daim olsun. Yarışmada başarılar. Sevgiyle kalın. Mustafa ATİŞ
Doyumsuz şehrin iki yüzü... Güzel anlatılmış şiirle.. Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta