seni andı ve derinden inledi konstantin son nefesinde,
sevgilisini kaybetmenin hüznüyle yanarak...
Teslim etmedeyken ruhunu,dudağından hece hece ismin dökülüyordu.
Can tenden ayrılıyordu,dil hala seni mırıldanıyordu,İstanbul,İstanbul...!
müjde verdi kainatın efendisi güzel insanlara senin adına.
fetih muştusunu kalplere nakşetti o veciz hadisiyle.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta