* * İstanbul *Akrostiş*

(İ) ki Kıt'a arası, Belde-i Tayyib, inc(İ)
(İ) çinde barındırır, hem çirkef hem sevinc(İ)
(İ) steyene Eyyûb var, isteyene kör cinc(İ)
(İ) skânında meskûna, yine de olmaz kinc(İ)

(S) anki emir mi almış; ezil, horlan, fakat su(S) !
(S) en ki koca İslâmbol, sislerin ardına pu(S) !
(S) ivastopol'da değil, böğründe geziyor Ru(S)
(S) en, Fâtih'in Mîrâsı; yeter, dök içini ku(S) !

(T) ârihlere karışmış, kalyonlardaki san'â(T)
(T) aşlatmışsın nâmerde, ne kol belli, ne kana(T) ...
(T) ek elden hücûm eder, sana bütün Kâinâ(T)
(T) ükenmene az kaldı, etmeyecek misin inâ(T) ?

(A) kşemseddin hüzünlü; çırpınır, düşmüş dar(A)
(A) yasofya bir leke, taa alnında kap-kar(A)
(Â) ini Piskopos'un, yaralardan da yar(A)
(Â) kibetin çok mu hoş, sığar mı, Şeref-Ar'(A) ?

(N) erdedir Âlimlerin, Eb-Ced'le müjde seze(N) ?
(N) erde şânlı akıncı, mehterânla pür geze(N) ?
(N) erde İsmin'den korkup; tâcından tahttan beze(N) ?
(N) erde o ihtişâmın, Cihân titretip eze(N) ?

(B) aştan başa olmuşsun, şimdi köhne ve harâ(B)
(B) erdûşlar tellâkvâri, boy abdestin de şarâ(B)
(B) elâğât yoksunları, sarf hâlindeler i'râ(B)
(B) âri İstanbul'uma, Sen yardım eyle Yâ Râb(B) ...

(U) luz develer yırtmış, avded uğruna çul(U)
(U) zletgâhta görmesin, Kırk tâne piç, bir dul(U) ! ..
(U) yluğa yapıştırır; tutar, damgalı pul(U) ...
(U) şak eder kendine, en îtibârlı Kul'(U) ...

(L) ânet müstehâk değil, ardında durur Eze(L)
(L) üzûmunu gör hele, senin yerin çok öze(L) ! ..
(L) evh'e tebşîr yazılmış, bak Adın'a ne güze(L)
(L) ütfa mazhâr dilersen, okunmaz aslâ gaze(L) ! ..

11.04.2001 Landsberg 00: 45