Ah çocukluğum!
Serum lastikli sapanlarda sıkışan kanat sesleri
Gazoz kapaklarından hararetli maçlar çıkardığım daracık taş sokaklar
Hatırlar mısın komşunun bahçesinde yara etmiştik ağzımızı ham incirlerle
Zehra ablanın civcivini benim öldürdüğümü sadece sen bilirsin.
Şişşşşt! Aramızda
Sen olmasaydın mahpusluk bile kolay geçerdi be!
Karanlık şimdi her yan ve yalnızlık çiseliyor zaman.
Arkadaşım sırdaşım…
Benimle dalga geçmiştin Moda Parkı’nda sevgilimin yanağına ilk öpücüğümü kondururken
Sarayburnu’nda cigara tüttürmüş ve masum balıkların kanına girmiştik birlikte
Üsküdar Karaköy hattının ihtiyar vapurları
Veyahut Sirkeci Halkalı trenindeki yarenliğimiz
Ucuzcu çığırtkanlarla geçtiğimiz dalgalar…
Neye yaradı geçen zaman yalnızca anılar kaldı
Tanıdığım bildiğim her şey yok oldu.
Sayfa sayfa koptu ömür yapraklarım.
Bir tek sen kaldın anılarda
Sevgilinin teninden bile güzel
Çocukluğumun taklacı güvercini hayallerimi aldın kanatlarına
Ah bir daha görsem seni
Lodosun girse göğsü açık gömleğimden
Yağmurunu bile seveceğim söz; varsın olmasın saçlarım.
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!