İnsanız hepimiz…
Her birimiz, o büyük insanlık ailesinin birer üyesiyiz. Gökkubbenin altında, yeryüzünün üstünde aynı havayı soluyor, aynı sudan içiyoruz. Havasız ve susuz kaldığımızda hayatımız tehlikeye giriyorsa, eşitiz demektir.
Güneş, ayrım gözetmeden doğuyor hepimiz için; ay, ışığını kimseye kimlik sormadan serpiyor gecelerimize. Kutup yıldızı, yolunu kaybedenlere yön gösterirken ayrım yapmıyor; bulutlar, rahmetini hangi toprağa indirirse indirsin, Rahmân’ın merhametine aracılık ediyor.
Varsın birileri bizi birbirimize düşman etmeye, parçalamaya, gerilim üretmeye kalkışsın… Biz, insan olmanın ortak paydasında birleştiğimizde, gökkubbenin altında da, arzın üstünde de bütün ayrılıkları aşabiliriz.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta