Ulen İstanbul bu senmisin
Gemiyle geçtiğim şehir olamazsın.
Yıllar nasılda çabuk geçti
Bir zamanlar kalbindeydim,
Şimdi ise dışardan bakıyorum sana, çaresiz.
Bir zamanlar Emirgan, İstinyede otururduk
Geçen gemilere bakıp içerdik.
Zaman yinemi sen
Yine beni attın bilmediğim yerlere
Aldın elimden her şeyimi.
İstanbul buna kalp dayanırmı
Sen gözlerimin önündesin,
Lumbarımın penceresinde.
Her şeyinle sen varsın sadece
Ama ben çaresiz, bakmaktan başka.
Ayaklarım ne zaman basar üstüne
Hangi gün koştururum içinde
Hangi mutlu gece,
Bana getirir seni
Dostları acep görürmüyüm, bilinmez.
Yine sen benimsin İstanbul
Yanına varamasamda
Üzerinde yürüyemesemde
Sahilinde oturup içemesemde
Sen benim şehrimsin vazgeçemediğim.
Kayıt Tarihi : 18.6.2002 12:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!