İstanbul Şiiri - Veysel Koca

Daha özünü idrak edemediğim koca şehre...

Bu sabah hüzünlü gördüm İstanbul'u
Ağlamaklı gibi sanki
Perdelerini aralayıp bakıyor.
Dertleşiyor martılarla
Bağrında bir damla ateş,gözleri fevri

Bu sabah efkârlı gördüm İstanbul'u
Düşünüp durur derdinden deruni
Dumanlıdır dönüyor başı.
Hey koca şehir sana neler oluyor?
Nedir bu başındaki acılara hâvi?

Bu sabah dalgalı gördüm İstanbul'u
Martıları beyaz,denizleri mavi
Derdini anlat bana ey Fatih'in şehri!
İçim burkuldu şimdi,yetim gibi Kızkulesi
Oysa ki hiç başıma gelmemişti böylesi.

Bu sabah sevdalı gördüm İstanbul'u
Haydi anlat kimdir bu sevgili?
Sevenlerin halinden anlarım ben.
Bak birden rengin attı
Yaş doldu gözlerin belli

Anlat,anlat bana ey yedi tepeli mesken!
İçindeki sevdayı,derdi,kederi
Sırdaşın olurum yeterki bana seslen
Ağlama!
Haydi sil gözlerini...

(GÖZTEPE/İSTANBUL 23.02.2006)