Bir kara tahta sevdasıydı
Bir ölmek istemekti kardelenleri kasıp kavuran
Beyaz yapraklarını korkusuzca semaya açmaktı
Koparmaktı kendini birer birer
Ve dün mahzun bir çiçek
Elimden tuttu, bir jenerik başlatırcasına
Bana, "Ölmeye var mısın?" dedi
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta