Maneviyim kendin ara,
Mevleviyim döner hakka,
Ruhunda sen ara,
Giden ruhtur hakka.
Dilim dilim ettim dilim,
Çıktım gönül dagıma hoyrat eyledim,
Dinmedi acılarım zihnimi mülk eyledim,
Varım yogum bedenim ve ruhum,
Çıktım bir arife halimi arz eyledim.
İnsanın ustadıdır zihinden gelenler,
Dün çöl idim yeşerdim,
Rengim soldu keşerdim,
Eni sonu becerdim,
Yaşar iken ölmeyi.
Ekmek idim bölündüm,
Ruhun oluşmazdı,
İçten konusmasan,
Beden çırpınmazdı,
Canın çıkışmadan.
İnsan olunmazdı,
Sevgiyi dağa yükledim,
Ciğerimi pâr eyledi,
Ömür geçti çok bekledim,
Kalbimi kor eyledi.
Sevdan altın pırlanta,
Altın tasta yakud getir,
Erdem başta, dostluk getir,
İnsan hakkı yemek nedir?
Yakud başka erdem başta.
Gerçek sanat bakın nerde,
Hayır söyler Yunus dilim,
İnsan arar benim dinim,
Gece gündüz benim inim,
Konaklarım hak cümleler.
Karanlıkta ben bir güldüm,
İnanç evliya oldu gönül bagımda,
Heryerim sarılmış benim dağımda,
Dostun dost olmuş düşmanın ağında,
Heryerı par olmuş paraler beni.
Küçük tepeler dağ olmuş,
Gönül şevkten kaçına,
Dua ile açıla,
Dost düşman ayıla,
Yer ve gök Allah için.
Merhameti hatırı,
Çınar agacı gölge verir benliyime,
Bilmem sonbaharda mı kıştamıyım,
İçim üşüyor ruhum alev alev,
İçim mi dışarda dışım mı zordayım.
Gerçek yüzler gizlenmiş kalpler sarhoş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!