İman isen çık evden,
Derman isen yolcu,
Pir Sultan kederden,
Kim kurtardı yolcu.
Nemrut,Lut yok oldu,
Arın arın bal eyle,
İnanana bağ eyle,
Kudüs'e aşk eyle,
Ümmet yokmuş Ya Rab.
Çoluk çocuk sen ister,
Az düşünsen ne olur çok çalışmaz fikri olmayan zihninin bahçesinde ne kaldı yeşerecek,
Tahtalı köyden selam var ne biçeceksin kalbinin dinmeyen dalgalarında el sallarsın rıhtımda sanki bir bekleyenin var,
Ne düşünürsün sanki dünya senin omuzlarında hiç degmezsin sen ve bedenin tutsak rihtımın kenarında demir atmış yalnızlıga,
Bir kemer olsam arzularına beden kadar genişlerdin belki sıkardım bedeninin insan olmayan ruhunun günahlarında.
Bedenin içe kaçmış ruhun dışa için dışa yansımış tonun kaça bir dünya olsan korkutamazsın günahlarının yalnızlıgını,
Mestaneyim bestani uyu ninni,
Kestaneli Mestani kuyu ninni,
Dört bir yanda seyreller kötü cinli,
Uyu Müslim uyu geldi kötü cinli.
Ruhum azap, Kudüs düşmesin,
Nakdi yüreğim senin ile aşktı,
Şaştı şu yüreğim şaştı,
Enğinler deki dağları aştı,
Yandı sevdan ile ya Rab.
Kötülükten insan çıkmaz,
Belki getirir tavuz kuşu,
Utanma belasını milletlere,
Utanma sen tavuz kuşu,
Ögret bunu milletlere.
Dünyayı yemiş yakmış,
Dua ile tabir iman,
Ruhun daha sonra gelir,
Güneş gibi gör ve inan,
Gözün özden sonra gelir.
İnsan maddi manevidir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!