İsmet Develioğlu Şiirleri - Şair İsmet D ...

Yıkılıyor zor güç kurulan yuva
Oğla söz geçmez, güç yetmez kıza
Tükürür olduk hep bakacak yüze
Hatırın, gönülün hükmü kalmadı.
*
Nasihat edecek büyükler göçtü

Baharı beklerim bin bir ümitle
Sensizlik ıstırap, büyük bir çile
Yokluğunda boyun bükerim güle
Seviyorum seni ey kır çiçeği.
*
İncitmesin seni toynaklar, nallar

Ocaklıklarda yanan ateşler
Ateş karıştırılan maşalar, köz kağılar
Nerede koyu sohbetlerle içilen
İsli, paslı cezvelerde yapılan kahveler
Kırk yıl hatırı sayılır cinsten
Bastıklar, belbenler, tarhanalar

Dağların ortasında kalmışam, ormanların içinde
Bir gördüğüm gök yüzünde uçakların izleri
Bir de devlet görse derim, duyabilse bizleri
Yolların çamurunu, yolların çukurunu
Arabaların ipteki cambaz misali gidişini bir görebilse
***

Dağlarımın üstünde kurarak pusu,
Vurdular yiğidi. Yoktu korkusu,
Bu ağıtta benim birlik türküsü,
Söyleyip, söyleyip ağlayayım ben,
Bırakın. Karalar bağlayayım ben.

Benden uzak durdun, benden ayrıldın
Rüzgarlar kopardı, düştün, savruldun
Söyle şimdi rahat, mutlu mu oldun
Ellerin elimi ver diyor sanki
Buğulu gözlerin gel diyor sanki.
***

Atlı arabayla gezerdik köy köy
Çerçilik yapardık Çukurovada
Bağırırdık erik, elma var diye
Ne güzeldi o günleri özledim.
*
Üzüm sandıkları olurdu beşik

Şöyle sarılınca bütün dünyayı
Unutacak yarim olmadı Rabbim
Çok çalıştım, gayret eyledim ama
Gönlüm huzur ile dolmadı Rabbim.
*
Yetişmişti goncam yanı başımda

Ne Dersiniz
Elime alınca kalemi şöyle,
Karalayıp, bir şey çizmeyelim mi?
Eğri-büğrü giden çarpık gidişe,
Dur diyerek acep yazmayalım mı?
Xx

Mızrak oldu bakışların sanki benim gözümde
Bom boş, anlamsız kalır,tesiri yok özümde
hayatın birikimi kırışıklar yüzümde
Yeni yeni hatları oluşturdu ne deyim.
***
Sarmak arzularıyla sana açılan kolum