Dünya herkese yar olmuş
Maalesef bize garip
Üstünde pişen yemeğe
Ocaktaki köze garip
Yürünen dikenli yollar
Ayaklara, dize garip
Çanakkale Cephesi
Çok şaşırttı herkesi
Yükseldi onun sesi
Gazi Mustafa Kemal.
Baktı çareler bitti
Güneş battı
Kuşlar sustu
Yıldız kaydı
Uyku firar
Hayaller iflas
Gece iki hece
İniş, çıkış akışa karışırken
Yüreğimden duygu seli akmakta
Bazıları vasatta yarışırken
Çok harika şiirler de çıkmakta.
Uyumak zor, gece beni zorlarken
Her zaman yakıyor hasretin ancak
Geceleri daha çok özlüyorum
Yakıyor her gece yine yakacak
Geceleri daha çok özlüyorum.
Karanlıklar yüreğimi sarıyor
Tavında dövülür, demişler demir
Düzelir illa ki gelince emir
Ne dertler kalıcı, ne de bu ömür
Bu günler illa ki geçecek Usta.
Geceler kaç saat bilirim ben de
Anlatamadıklarım
Ağır geliyor yüreğime
Anlatsam da boş
Anlayan da yok hoş
Bakma yapmacıktan soranlara
Senin için sözde kafa yoranlara
Gece
İki hece
Ay yüceden yüce
Sokaklar ıssız
Gece sessiz
Bir aşk romanının son sayfalarındayım
Güneş çeker ellerini şehirden
Arkasından bakakalan gözümdür
Laf etmem gecenin karanlığına
Benim derdim getirdiği hüzündür.
Yüreğim o gelen hüzne sıkışır
Renklensin be geceler
Boş durma lütfen öyle
Sorulsun bilmeceler
Geceye bir söz söyle.
Özlem, ayrılık, gurbet




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!