Kar çok yağar, havası sert
Alışığız, etmeyiz dert
İnsanları oldukça mert
Yakın cana Beytüşşebap.
Gurbete giden insanlar
Patlıcan, biber közledim
Herkes yedi, ben izledim
Yemek yemeyi özledim
Bıktım be diyet yapmaktan.
Büryan kebap tabak tabak
Aynı dertten şikayetçiyiz aman
Gençken hayat hepimize toz-duman
Gereksiz şeylere ayırdık zaman
Bilemedik kıymetini yılların.
Kimi vasat idi kimisi uçtu
Ödevlerimi yapar
Her gün kitap okurum
Seçici davranırım
Ben bilinçli okurum.
Kapağını inceler
Yüreğimi attıran
Bana aşkı tattıran
Ömre ömür kattıran
Sensin sen bil istedim.
Ey ömrümsün dediğim
Ey mavinin en güzel tonu
Sevdasıyla yandığım
Sabah çiyim
Gözlerimin nemi
Bakışıyla boğulduğum
Ne sen sor, ne ben söyleyim
Ya dostum, aynen öyleyim
Değer verince kaybedenlerden oldum
Gücüm tükendi
Mutlu olmaktı amacım
Arttı eksilmedi acım
Sanki varmış gibi gücüm
Çile çekmeye başladım.
Mutluymuş gibi göründüm
Bilseydim ayrılık denen denize
Yüzmeyi bilmeden inan dalmazdım
Daha çok dinlerdim, az konuşurdum
Gurbet ellerinde yalnız kalmazdım.
Pişmanım desem de bundan sonra boş
Yazdığım bininci şiir
Yarısından çoğu sana
Halen de anlatamadım
Aşkımızı anlasana.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!