Meyve yüklü ağaç
Daldı Aziz Sancar
Kovandı, petekti
Baldı Aziz Sancar
Bilim kapısını
Çaldı Aziz Sancar
İçi boş bir tenekenin
Nasıl da çok çıkar sesi
Öz konuşun, az konuşun
Benden size söylemesi.
Bekliyorken, biçare
Çatırdadı minare
Buna yok mu bir çare?
Az önce deprem oldu.
Az önce, demin demin
Gece gündüz dikiliyorum cama
Yolunu gözlemek iş oldu bana
Beklemek de hayata dair ama
Ya Azrail kapıma dayanırsa.
Bilmem kin tutmayı , ne garez ne kin
Ruh halim, sorma gitsin
Duygularım darmaduman
Nasıl desem sıkılıyorum
Kem bir sözden
Sert bir bakıştan yıkılıyorum
Anlayacağın
Ben bir yolcuyum
Aşılmaz sanılan dağlardan
Uçurumlu patikalardan
Yalçın kayalardan
Dev dalgalı denizlerden
Kuytu sokaklardan
Yıkılıp düşene kadar
Ben bu gece çok ağlarım.
Gözlerim şişene kadar
Ben bu gece çok ağlarım.
Tam da şuramda bir sızı
Kurnaz ol hemşehrim derler
Hem der, hem hakkını yerler
Aklınla alay ederler
Ben bu gurbetin ta! Neyse.
Sen boşa koyarsın dolmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!