Yıldızeli; dağların dik olduğu yer
Yıldızeli; toprağın pek olduğu yer
Yıldızeli; mertliğin sek olduğu yer
Yıldızeli sıradan bir ilçe değil,
Geçerken besmele çek, saygıyla eğil.
Aslında seni unutmak çok basit
Unutmuştum da şu ana kadar
Ama;
Şunu bil ki;
Yüreğimi susturamıyorum
Susmuyor bir tülü
Kimse bilmez, acep neden yürürsün
Dar gelir ruhuna beden yürürsün
Sıkılır, dışarı çıkar yürürsün
Gezdiği yerlere bakar yürürsün
Kafa dalgın, yürek kırgın yürürsün
Özlem sarmış, dizler yorgun yürürsün
Nefesim kesik
Dermanım yok
Bakışlarım sönük
Yüzüm denize dönük
Dalgalara bile söyleyemediklerim var
Boğazımda düğüm diyemediklerim
Marifetmiş gibi hep yaparım
Hayatın gerçeklerinden koparım
Bomboş hayaller peşinden giderim
Olmayacak duaya amin derim
Ve ben, beni aşan şeylerin
Hayalini kurarım nedense
Beni asla incitmeyen
Seviyorum ben kankamı
Bensiz bir yere gitmeyen
Seviyorum ben kankamı.
Kıpır kıpırdır, canlıdır
Bilmem ki kaç sene geçti üstünden
Tanıdın mı beni? Şöyle bir bak usta.
Yağ, kir, pas eksik olmazdı üstümden
İstersen gözlüklerini tak usta.
Allah şahit, çok yedim ekmeğini
Uzun olan yelkovan
Kısası ise akrep,
Yorulmaz onlar asla
Kadranda dönerler hep.
Ona bakar gideriz
Aynı şimşekler çakardı
Korkardık
Aynı ağacın altına sığınırdık
Okul dönüşü
Gök gürlerdi
Birbirimize sarılırdık
Büyüdüğümde anne
Ne mi olacağım ben?
Bilmeyecek ne var ki
Pek tabi de öğretmen.
Çocukların hepsine




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!