İsmail Kıran Şiirleri - Şair İsmail Kıran

Bitmek bilmeyen bir çileydi zaten yaşamak,
Yaşamı yaşamına bağlı yaşamından rahatsız olanlar vardı.
Azgın köpekler dişlerini göstererek bir anda saldırdı,
Gecenin darında seherin tanında bekler uykudan uyandı.

Özgürlük, demokrasi barış havalarının gür nidası vardı.

Sen nesin, ne biçim bir şeysin?
Her insanın gönlüne girensin.
Hayatı bazen cennet bazen cehennem edensin,
Of yeter artık bıktım, beni terk etmelisin...

Ölüm bir gece vakti aniden gelir,

Herkes uykudayken gelir

Apansız, ummadığın bir anda gelir.

Çok karanlık derinlerdeyim,

Yok olmuşum benliğimin derinlerindeyim,

İçimde derin bir sızı aşkının derinliklerindeyim,

ANNEPLİ

Annepli derlerde coştum bulandım.
18 senedir dağda dolandım.
Elimde mavzerim sana güvendim.

Uzaklardayım, Besni’den çok uzaklardayım.

İki taş, bir metre toprak altındayım.

Bırakın üstümü örtecek birini, bir yorgan bile bulamamaktayım,

Dünyaya bir yıl geç kaldım,
İlkokula hep geç kaldım,
Eve dönerken hep geç kaldım,
Yemekte hep geç kalkdım.

Liseyi geç bitirdim,

Ayrıldık güzelim,

Bir gül ve dalı gibi,

Sen solmaya başladın,

BESNİLİM

Kalbimin derinliklerinde saklı bir isim,
Tâ eskilerden hayalime gelen bir resim,
Seni yaşamak ve yaşatmaktır tek dileğim,
Umudum, sevdam, gönlümde yaşattığım Besnilim...

Ruhumda sükun, gönlümde hüzün,güzlerden bir güzün,

Yazacak bir şey bulamıyorum.

Boş ümitler, boş hayaller, boş yaşıyorum boş,