İsmail Ateş Şiirleri - Şair İsmail Ateş

Rahman ve rahim olan Allah'ın adıyla

Vay haline ayıpları ifşa eden her birine
Kaşıyla, gözüyle her alay edene
Malı biriktirip, sayıp dökene
O sanır ki malı ebedilik verdi kendisine

Rabbini inkar edenin hali
Fırtınalı bir günde kül misali
Rüzgar esince külden eser kalmaz
Kafir olan amelinden faydalanmaz.

İftar yemeği yok mu?
Nasıl da özlemişim
Bir davet eden yok mu?
Bu gün de acıkmışım.

Rahman ve rahim olan Allah'ın adıyla


Ey Muhammed deki :Allah birdir.

İlimle yürüyenler bulur yolunda ışık
İlimsiz yürüyenlere yollar karışık.

Bu gün Müslümanlar ilk orucunu tuttu
Allah için yemesini,içmesini unuttu.

Rahman ve rahim olan Allah'ın adıyla

Senin için gönlünü ferahlatmadık mı
Ve yükünü üstünden kaldırmadık mı
O bükmüştü senin belini
Ve Seni anarak yükseltmedik mi

Sene altmış sekiz Suruç'ta doğdu.
Ninesi o gün adını "İsmail" koydu.

Küçük yaşta ailesi Antep'e göç eyledi.
Artık Antep'te çalışıp burda ikamet etti.

Üzme gel sen yeter
Aç gönlünü bana
Bu kadar naz yeter
Bir adım at bana.

Kaçıncı ayrılık

Her şey bir ölçü ve düzen içinde
Tüm varlık birbiriyle uyum içinde.