İsmail Altın Şiirleri - Şair İsmail Altın

Bugün gözlerin daha bir güzel
Günah mıdır, gözlerinde ki yeşilin şeffaf dokunuşu?

Bugün bir parça daha benimdin,
Köşe kapmaca oynadık şehrin caddelerinde
Çocuksu bir sevdanın

Aklıma geldi bakışın
Gözümü yumdum vazgeçtim...
Gönlümü aşkla yakışın
Ömrümü biçti vazgeçtim...

Hatırlarım gül yüzünü

Sen, gözlerimin süzülüşü yarınlara
Aşk kendini atarken uçurumlardan
Elinden tutuşu sözlerin...
Kıyıya vurmuş ümitsiz bir balık gibi
Sana kavuşmaya çırpınırım
Sen, benim denizim...

Deryalar gibi coşkun sevdamın eşsiz çiçeğine...

Hasretin sigaramın gri dumanında tütüyor...
Seni sevmenin koyu yalnızlığını ödüyorum,
Ciğerlerime çektiğim her zehirle...
Bazen de beni sevecek olma olasılığının,

Sen kim oluyorsun da Seviyorum seni bu kadar… Zalim diyesim var sana… Sahipsiz bir kervan, Telef olur, Çölün pek bilinmeyen bir yerinde Ki zaten çöl; Pek bilinesi bir yer değildir… Aşkın, sahibini öldürür aklımın Ki zaten aşk; Pek anlaşılan bir mevzu değildir… Bir kuş uçmayı öğrenir Sanki biraz eksik gibidir bir şeyleri Bakınca Anlarsın… Bir aşık sevmeyi öğrenir Eksik kalır bir şeyleri Bakamazsın Gidince duyarsın… Bir tek söz “Gel! ...” Desen yeter der aşık… Aşık şair olur, Şiirler yetmez Zalimdir maşuk… Sen kim oluyorsun da Seviyorum seni bu kadar… Gülüm diyesim var sana… Baharda bir gül açar Yol kenarı müstakil bir bahçede Kışa kalmaz kırmızı… Gönlümde bir gül açar Tam ortasında bir mezar çiçeği Kıyametin kızılına kafa tutar rengi… İsmail ALTIN

Siyah dünyanın beyaz güzeline…
Ferahlatan bir havanın
Boğucu yalnızlığından yazıyorum…
Kelimeler boğazımda düğüm sanki
Son nefes gibi dökülüyorlar beyaz kağıdıma…

Şiirler yazmalıyım sana;
Bir nefeste
Herkesin anlamadığı, senin anlamazdan geldiğin..
Aldığım nefes olmalısın
Çatlayana kadar tutmalıyım seni içimde..
Varsın ölüm olsun sonum

Matem var havada şimdi
Bir öpücükle uğurlanıyordu sevgili
Bir de gülücük içten
Yorgun
Sen özgürdün;
Kanatlanıyor muydun yoksa?

Sen gidiyordun ve ben sadece
Nefes alıyordum…
Dolduruyordum ciğerlerime Ankara’yı
Kaçamazsın benden belki…
Veriyordum nefesimi
Ve sen gidiyordun…

Başlar bir hikaye
Yürekten kopup gelen bir coşkuyla
Yazılır, yazılır, yazılır,...
Yazılabildiği kadar.
Sonsuz...
Bir gülün yaprağıdır kağıdı