Engelli bi aşk bizimkisi
Aşamadigimiz duvarlar
Varamadığımız yollar
İçinde düşüp kaybolduğumuz
Hendekler var
Kırmızı boyalı tepeşirlerle yazmıştım adını Mahallemizin me$hur teyzelerin den
Afife Teyzenin evinin duvarına
Üç gün ardı sıra beddua almıştım
Geberesiceler yine sıçmışlar duvarın ağzına
Yoksul bir çocuk yüzüydü sana içimde taşa gelen duygular
Neden diye sordu bu yüzündeki haritalaşmış hüzün derinlerde deriye işlemiş kaliteli ama tarihi geçmiş bir acı bilmem kaç kez üst üste kaplanmış bir defter kapağı ısırganlı bir çiçek doğanın bile başedemediği kalleş bir hayvan adı belki de öyle değil masum bir çocuk yüzü ucu yırtık 80 li bi fotoğraf katlanamadigi acılara son vermek isteyen bir intihar planı gökyüzünde bir yer de evet ama asla bir yıldız değil yağmur sonrası gök kuşağıda sıcak yaz geceleri sundu ama tipisi de boldu hem ısıtan hem üşüten bişey olabilmek dönüşebilmek yani buzulların eriyip mavi sulara karışıp katkı sağlaması gibi kıyılarında dalgaları çoşturan kuş kanadı olsa uçmayı melek olsa sevmeyi bilirdi soğuk Arnavut ciğeri koyunun peyniri ve bi dilim karpuz kadar güzeldi rakıyla yaptığı iş birliği sabah buruş buruş bir ağızla öpen şişik gözleri saçları papağan kuşları dağınık yastıklar dip köşede terk edilmeye hazır bekleyen unutulmuş beyaz çoraplar bütün sevismelerden sonra duyduğum açlık gibi köşedeki dondurmacının üst üste yığdığı çok karışımlı dondurma her lezzeti ayrı ayrı diline dolayıp en sonda acıya varan baharat dolu bir Antep mutfağı Ne mi anlatıyorum bok gibi dimi evet yapmadan duramıyacağın ama görüntüsüne ve kokusuna katlanamadığın bişey bu belkide..
Bir ve aynı rahimden var olmuş zerreydim Havva dan öte gelen
Bu girdabın icine aldığı aldıkça dibe vuran vurdukça beyin çinlamasi antideprasan ve benzeri ruhani hastaliklar yaratan
Neydi farkimiz
Bu uykusuz kan revan uyumu icinde gelişen uzun voltali sidik kokusu düşler
Terzisi kusurlu delik bir cep
Kumbarasi olmayan çocuk
Yağmur suları birikiyor bir yerlerde
İçim de geceye dönüşen bir şeyler var
Kızıl mavi gökyüzü
Alanlar hınca hınç
Sokak köpekleri savaş kokuyor
Devriyeler her yeri kuşatmış
Bir buçuk mevsim oldu uyumayali kapamayali gözlerimi
Bir buçuk mevsim yüz kırk gün yaklasik üç bin beş yüz saat
Yakın bir zaman dilimi kalsa gerek ölümüm
Yok öyle senin kafanda kurduğun gibi
Bir bit yada onun yeniği değil bu ömür
Öylesine derin oylesi inim inim
Bir dişi yağmur buğusu pencerem
Buram burhan sonbahar tütüyor bacadan yaprakları çatıya dökülen
Faili meçhul ölümler topluluğu içim
Sorgusu mahşeri çok erken
Ölülerle konuşuyorum içimin ölüleriyle
Katran kara bir aort besliyor aşkı ve kasiklarimi
Sığ denizlerde
nefes almaya zorlanan orkinoslar
Kalabalık kitlelerin kuşattığı
Kargaşalar içinde sürüklenen
Telaş dolu ömür
Çok katlı
Ezan sesininin o kutsal tınısında kanat çırpışıp dans eden melekler misali yüzün
Dinlendiren
Huzur veren
Hiç bir günah kapısından içeri girmemiş Öylesine bakir ölesiye beyaz ki kimliğin
Bir girdap gibi içine alan
Aldıkça başımın döndüğü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!