güneş, hasretini asıp boynuna
gülüşünde kurutuyor kendini
turnalar diyorum sonra
göç ederken mevsimlerine
duruşun bir not düşüyor sürüye
gitmek yazgısı duruşuna yeniliyor
gülüşünde kuruyan güneş umut oluyor onlara...
Kayıt Tarihi : 8.3.2006 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!