İskenderun 2 Şiiri - Mehmet Fatin Baki

İskenderunun körfezi berrak
Yaz kış denizin suyu ezrak
Yüzmekte iken halk eder idrak
İskenderunun kumları ak pak
Ezrak = mavi

Durgun suyu bahrin dibi seyyal
Her mesim eder herkesi iğfal
Kızgın güneşin altında ısınmış
İskenderunun sâhili kumsal
Bahr = deniz, Seyyal= akıcı
İğfal = aldatıcı

Her beldede narenciye zengin
Koklaşmada bağlarda güvercin
Yaz günleri Temmuzda sıcakken
İskenderunun kışları nermin
Nermin = yumuşak

Mevsimleri herkesçe dilektir
Güz yağmuru dünyâda da tektir
Yarık kaya üç gün sürer amma
İskenderunun rüzgarı sertir

Kumlarla karışır kırmızı toprak
Derhal yeşerir daldaki yaprak
Kışlar kısa olmakla beraber
İskenderunun yağmuru sağnak

Züvvâra açık parkları ma'mur
Hurşid gibi mâh leyle verir nur
Lezzetli yemekler bilinirken
İskenderunun mutfağı meşhur
Züvvâr = ziyaretçiler, hurşid = güneş,
mâh = ay, leyl = gece

Her yerde gezen gençleri zevvak
Meydanda göbek dansları kıvrak
Bülbül sesinin benzeri savtla
İskenderunun kızları şakrak
Zevvak = zevk tadan Savt = ses

Bağlarda sevinç kırda muhabbet
Dağlarda bambaşka letafet
Dünyadaki benzetmesi varsa
İskenderunun yaylası cennet

Mefûlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / /