İşit Sevgili Şiiri - Yusuf Şeyhun

Biriktiriyorum gül kokan soluğunu delta misali heybemde
Bir rüzgar esse başımı döndürür senden gelen gül kokusu
Yüreğimdeki kırıklara merhem olsun diye sesin
Dinliyorum zamandan koparak senden gelen çocuksu sesi
Seni görünce kuvvetleniyor imanı insanın ancak bir yüce yaratıcının sanatı var edebilir her detayında bir gizem saklı böyle canı
Zaman ve mekanın ötesinde bir sevgiyle bağlanıyor canı gönül hayatın koşuşturmacası içinde
Bir ütopyanın varlığına inanan ancak bilir hayaldeki bu eşsiz güzelliği
Çıkıyorum benliğimden dışarı arıyorum her parçasında ayrı bir güzellik akan yüz çizgilerini
Belleğimin her kademesine yerleşmiş bir örümcek ağı gibi şimdi hatıran
Ama senin çocuk omuzların taşıyamaz sevda yığınını , sevilmenin tadından sarhoş şekilde dönüp durursun
Bense ilgiye muhtaç şekilde beklerim zamanın oluşumundan beri, zamandan bağımsız bir şekilde
Ey tüm güzellikleri içinde barındıran sevgili, sessizce bağırıyorum işit hayatın geveze gürültüsü içindeki asıl önemi