güze dolup taşıncaya
yüce dağlar aşıncaya
yumuşaklığında tüyü
ayrılıktan kaçıncaya
yalnızlığıma dolarım
tesellisinden bularım
öptüğün de üzüntüyü
sokarsa beni balarım
akşam sefası küsünce
rengiyle gece kösünce
kaldıraydı döküntüyü
şafağında türküsünce
kuşun kanadındadır iz
yüreğinden sevdası giz
bildirseydi çöküntüyü
böylesine batmazdı biz
sessizliğe kimle ürktü
derisinden aslı kürktü
evden unutmuş ütüyü
fişinde diye çok korktu
ozan efem yağ sarnıca
yolda akanlar sarınca
aklıma gelmez kötüyü
ısırmış kara karınca
050711denizli
Kayıt Tarihi : 5.9.2011 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!