İşini Bilmeyen Çavuşlar Şiiri - Yılmaz A ...

Ortaçağ’dan beri hiç değişmemiş kafalar
On yılda her şeyi değiştirmeye kalktılar.

Sanki çok hızlı devrimcilermiş gibi,
Değiştirmedik tek şey bırakmamaya soyundular.

Atatürk’ün aklı ve bilimi miras bıraktığı ülkede
Ortalığı hallaç pamuğu misali attılar.

Bir türban yasağını zulüm sayıyorlardı,
Milletin bir sigara keyfine bile kancayı taktılar.

Başta kendi isimleri olmak üzere
Her şeyi yüzlerine gözlerine bulaştırdılar.

İster ‘Adalet ve Kalkınma Partisi’ olsun isimleri,
İster ‘Ak Parti’…Hiçbir isme uyum sağlayamadılar.

Adaletleri ABD adaleti oldu,
Taşları bağlayıp köpekleri serbest bıraktılar.

Çökertmeye dönüştü ‘Kalkınma’ları,
Yıkmaktan başka şeye vakit bulamadılar.

Öylesine ayarsız ve bilinçsizdiler ki,
İstemediklerini de yapmaktan kendilerini alamadılar.

Örneğin Atatürkçülüğü görecek gözleri yoktu,
Ama toplumu her zamankinden çok Atatürkçü kıldılar.

Pek meraklıydılar İslâm âleminin ağabeyi olmaya,
Sonunda o âlemin de ‘istenmeyen adam’ı oldular.

“İşini bilmeyen çavuşlar döner poposunu avuçlar”mış,
Bunlar da sadece mizah malzemesi olmakla kaldılar..