Onu unutmak için tedavi gören bir arkadaşım olmuştu
Fiyakalı acılar yeleği giyen, yitik bir adam sureti
Hiç hatırlanmaz belki göze değmese birileri
Ama seni seveli gülmüştü Ayşegül'ün gamzeleri
Sonra bir kente gömmüştün onu
Hatay-Antakya civarı yol alırken
Ona armağan bıraktığın yalnızlık kucağında
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta