Işıklar kırmızı Şiiri - Mehmet Çoban

Diyorlar sevgi insandan insana akan yaşam suyu gibi
Suyun pınar olabilmesi için bulması gereken bir kaya dibi
Sevgi pınarının kayası nerede, insanın neresi?
Hemen herkes gösteriyor kalbi
Kalpse nihayetinde bir et parçası
İçinde birkaç odası

Eskiden en lazım, en pahalı şeye “bulunmaz Hint kumaşı” derlerdi
Günümüzde ağızlarda dolaşıyor sevgi sözleri
Ama sevginin kendisi “bulunmaz Hint kumaşı” gibi

Akıl baştan aşağı düşünüyor
Mantık sürekli çıkarı gözlüyor
İrade bencil, hep bana diyor

İşte işin gerçeği
Söylemler örtüyor gerçeği
Bir furya bencilliğe giden yolda
Buluşuyoruz allanmış, pullanmış yalanlarda
Alladığımız pulladığımız yaşamlar sürünüyor borçlarda
Borçları borçla kapatmak için bankalar kuyruklarda
İnsana öğretiyorlar namerde nasıl muhtaç olunur yaşamda
Borç içinde yaşanan yaşamlar nasıl kavrulur yangında

Mesela bugün bayram, hem de kurban bayramı
Borçlu olan kesemez, kesmez kurbanını
Ama günün modası kredi kartları
Bölüyorlar on iki takside kurban paralarını

Kestiğin, etini yediğin kurbanın parasını
Henüz ödemedin, anlamalısın kapitalizme borçlandığını
Helal olsun kapitalizme, Müslümanlara yardım elini uzatmış kestiriyor kurbanını

İnanç bir yol ayrımı, yolları ayırdık İslam inancından
Bayramlarımız gelenek, kurbanlarımız kapitalist yaşamdan
Beklerken hidayeti yaratıcı Allah’tan
Hidayet farklı yolda bizi bekliyor, korkuyoruz o yola uğramaktan

Her şeyin doğrusunu yapmaya karar verdiğimiz zaman
Allah’ın dinini öğrenmeliyiz Kur’an-dan
Ayrılmalıyız her türlü yalandan
Gerçek olacaktır o zaman bize kalan
İşte o zaman gelecek yaşamımıza gerçek bayram, gerçek kurban

İnanç, bilgi, bilinç, yol ayrımıdır inan
Gelenek, cehalet, çıkar, insanlığın yalanlarında oyalanan
Gelenek değil mi, dünyayı yalan sayan
Dünya gerçektir oysa insandır yalanını yaşayan
İnsan kendi yalanına sahip çıkamaz, deyiverir dünya yalan

Yine gelgitte düşüncelerim, gerçekle yalan arasında
Aklım, yaşamım her zaman ki gibi Araf’ta
Çıkamadı aklım, muhakemem, iradem henüz Araf’a
Hâlbuki inanç beni çağırıyor, el sallıyor gel bu tarafa
Duygularım dolaşıyor geleneğin sokaklarında
Trafik lambaları koymuşlar her kavşağa
Lambaların ışıkları hep kırmızıda
Kaldırmışlar lambalardan yeşili, sarıyı, akıl baskıda
İnanca yönelmiş duygular aklı bırakmış kapılarda
Girmişler akılsızca dergâhlarına
Ulaşıyorlar bilgisiz, bilinçsiz kurbanlarına
Sarılıyorlar gerçeğinde olmayan bayramlarına

Bayramı, kutlaması olmayan her düzen, yok olur otorite mihrabında
Dini, milli, geleneksel bayramlar olmasa
Nasıl kutsanır yalanlar insanlık adına

Kutsanmış her kavşakta yanar kırmızı lamba
Geçmek için bırak aklını geç karşıya

İnanç akıl işidir diyor Allah Kur’an-da
İnanç kalır mı, bırakılırsa akıl kapıda?
İnançlı insan bırakmaz aklını ne kapıda ne de kavşaklarda

27.10.2012 – Isparta