Işıklar içinde uyumamı istemenizi anlayabiliyorum da,
ardımda,
ışıklı, aydınlık bir gelecek bırakamadıktan sonra!..
Nasıl?
Ve;
Tanrım,
dostların bu isteğinin farkındayım,
sen bilirsin yine de ama,
ben yaşarken bile bu kadar bencil olmadım ki!..
Kayıt Tarihi : 9.9.2017 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!