Ne yana dönsem izim, ne yana baksam hicrân,
Yokluğun bir kış gibi, üşüyen bir can oldum.
Hayata dokunurken eğildim hep yel gibi,
Kendi içimde birden, savrulan zaman oldum.
Karanlık bir ilmikti, çözülmeyen geceden,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta