Şiirle hasbihalım
Yolcu
Yolcuyum seher vakti, doğru yol izim olsun
Sesi mi kopuzladım, bak işte gidiyorum
Geride bıraktığım, ne varsa sizin olsun
Yolcu yolunda gerek
Dönüşü olamaz, çıktık bir kere
Bir ucu yan yatmış, başımda bere
Sevgi sarmaladık, varacak yere
Gel gönül hadi gel, yolcuyuz bugün
Yorgun kalem
Büyümüş kelimem küçüldü artık
Bir cana darıldı yazamıyorum
Yüreği taşlaşmış ölçüldü artık
Kalemim kırıldı yazamıyorum
Yorgunum sende
Yoluna revanım, tacım, tahtımla
Ezelden, ebede,vurgunum sende
Hergün bir köşede, kara bahtımla
Yorgunum-2
İçim lebeleb dolu çekiştirsen boşalmaz
Bir hayli zaman oldu dışarı dökemedim
Yürekten sızlıyorum ne söylesem hoş olmaz
Başıma vura vura ne yaptım sökemedim
Mina'yı yurt ettin selâm almazsın
Yedi taş fırlattım yakın mı düştü?
İnşallah bir daha belam olmazsın
Duayla dokundum yükün mü düştü?
Daha dün filizlendin suyunu sağlam verdik
Yayıldın çevremize kökünü çekemem ben
Kalbinden geçenleri dilinde yara gördük
Huysuzdan huy edindin çirkini çekemem ben
Ağır ağır tonlaştın yükünü çekemem ben
Yüreğim közümdür
Vatan benim Ülke benim Yurt benim
Al Bayrak bizimdir bir kenara yaz
Ülkü benim Turan benim Kurt benim
Rehberim Kur’an dır bir kenara yaz
Yurt geliyorum
Türk dediler bana, dağım dumanlı
Düşmanın başına, dert geliyorum
Ocağım tüterken, yağım dumanlı
Sıkmadan elimi, mert geliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!