Ay ışığı yollarının nurlu yolcusu
Uykusuz gecelerin yalnız tutkusu
Sen nalan-ı haline başkaldıran cemiyet
Yağmurda gezinen fazilet şarkımız bizim
Gül ki, gülsün devrana sözümüz...
Yansın dönsün bahtımda parlak kesik aynalar
Dökülürken yıldızlar yaprak yaprak sineme
Kapkara geceye hep seni sarar
Gecelerden çağıran ıssız düşlerim...
Belki yalnızca gitmek gerek,
Sevmek gibi bir şeydir ayrılık
Bütün yağmurlar onunla başlar.
Çorak sevdasında gülün, bilmem ki ne acılar ağlar
Kara gözlü, yanık sözlü şehirler gibi,ülkemin baharlarına
Hasret türküleri yazar
Yiğit yürekli insanlar...
Titreyen yanaklardan dökülen gözyaşı
Avuçlarda hüzün yollarda rüzgar
Rahmet ocağının zehirle pişmiş aşı
Vuslatın çağrısı, bir sevda, bir ömür, bir diyar...
.....1986....
Uzaklardan yıldırımlar
Gözümden gönlüme dolan masmavi deniz
Dalgalar ve surlar
Hep oynaşıp dururlar...
Yıpranır zaman
İnsanlar gelmiş
İnsanlar yaşamış
İnsanlar geçmiş, bu yerlerden...
Tel örgülere takılmış elbise parçaları
Şehirlerin gürültüsü
İşte, dökülekaldık yolarda
Gamlı sevinçlerle hüzünlü gizli
Nerede çağrısız resimlerle söylenişlerimiz
Bu kaçıncıdır, saçını yolduğumuz ağaç
Boynunu büktüğümüz gül...
Sen giderken acıyı hissetmeyeyim diye kestim bilekleri
Hatırlamayayım diye boynunu vurdum güllerin
Bir selamın gelseydi keşke, a yar..
Bütün camları kırdım
Yollara düşmesin diye gözlerim
Bütün yolları sildim gözbebeklerimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!