Sokaklarda doğmuşum ben,
sokak, ocağım benim.
Dermansız ve bitkinim
Yatak, kucağım benim...
Sönmüş yüreklere inat,
Bu arada kar yağıyor
Bi yerlerde bir kıvılcım
Bir ateşböceği gibi
Yerlere dökülen kelimeler
Dost bahçesine kar yağıyor işte
Kalk bakalım şair
Uyanmanın vaktidir.
Dün gece bir şiir doğurdum, adı yaşamak..
Yağmur zamanları
Hepsi birer rüyaydı gölgelerdeki yalnızlıklarda
Çünkü,
O bize yalnızlığından da vermişti
...Çoğu zaman,
Önce özgürlüğü unuttuk biz insanlar
Cam akvaryumdaki balıklar gibi
Aynı camda, hergün yalnızlıgı soluyan..
Ve sonra her tebessüm tedirgin ve telaşlı
Dallarda toplanıp bağrışan
Öfkeli bulutlar yağmurlarla dönecek, bahar yelleri saçlarını dagıtacak ,
çarklar hep dönüp başa gelecek, bir kentin gürültüsü beynini dağıtacak...
Buruk buruk bitişi düşünen başın çığlık çığlığa haykıracak herşeyi.....
Yağmur Zamanları - Damla -
Her yağmur damlasının hikayesi düştüğü yerde başlar...
Göğe uçmağa varmış mavinin tüm pırıltıları, milyonlarca,
milyarlarca yağmur damlası,sayılar saymaya hayran...
Bir sevgili gibi beni kucaklayan..................
Omuzuna başkoyduğum geceler...........
Gözlerinde alev alev birgül gibi.................
Bir kıta batıyor
Bir gün doğuyor
Ne varsa alıp götürdüğün ufuklara
yinede gizemli yanları vardır bu dalgaların
sessizce çekilip giderken gecenin son siyahları
bir çift siyah gözün parıltısıyla gider yağmurun ayak sesleri
her adım bir damla
her adım bir cehennem
ne varsa senden yana
Ben karaya vurmuş romantik bir balina gibiyim Saros kıyılarında..
İstemiyorum müzikler dinlemek
Çocukluğumdan artakalan
Gaile çekmek istiyorum '' memleket '' için
Uzakları dinlemek istiyorum çocuk..
Uzakları..



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!