İsa Kıvrakdal Şiirleri - Şair İsa Kıvrakdal

Bir akşam güneşinde çekip gittin ansızın
Yalnız bıraktın beni bu âlemde
Dinmeyen bir fırtına koptu içimde
Esintisine kapıldım, kendimi kaybettim
Ortalığı siyah gölgeler sarmaya başladı
Gece oluyordu sanırım

Gördüğüm her şey bir rüya gibi sanki
O parlayan yıldız yıldız gözler,
Sırma saçlar,
Al yanaklardan suskun dudaklara süzülen gözyaşları
Bir resim vardı elinde umut dolu bakışlar
Bir şiir vardı elinde duygu dolu satırlar

Bir akşamüstü geldin mahallemize
Yağmur yağıyordu sırılsıklam yeryüzüne
Titreyen vücudum dayanmaya çalışıyordu
Çünkü asla sensiz olmaz diyordu

Seni görmek için gecelerin sınırı yoktu bana

Unuttunmu eskiden
Güzel günler yaşardık
El ele tutuşup
Aşkımıza koşardık

Ne olurdu gitmesen

BİR ÖZLEM DAHA

Sensiz nasıl geçer bu acı dolu günler
Resimlerin mi yoksa sözlerin mi teselli eder beni
Kar eder mi bir çocuk gibi ağlasam özlemine
Kadeh kadeh içki içsem azda olsa gönlümdeki fırtınayı dindirebilir miyim

Aşkımız bitti masallar gibi
Sonunda defteri kapatmak düştü bize
Kimi büyük bir ders aldı,
Kimi ise gülüp geçti bu zavallı halimize

Uçan kuşlar kadar olamadık

Bugün günlerden PAZARTESİ
Kolay değil seni seviyorum demesi
Gözlerim yollarda beklerim seni
Yenemem ben bu sensiz hasreti

Bugün günlerden SALI

O hırçın gecenin ay ışığında dalgalanan senin hayalin midir
Yoksa sessizliğinde kaybolmuş umutlarım mı
Sokaklarda bir yorgun esinti var sanki
Adım attıkça ölüm kokuyor her köşe başında

Hasretin süzüldü gözlerimin buğusunda

Bir kuşun kanadında ki özgürlük olsam dalgalanan
İzlesem yeryüzündeki sahte yüzleri,
Gecenin karanlığını görmezden gelsem
Bir yuva kursam en yükseklere
Hiçbir avcıya vurulmasam,
Öylece maviliğin gölgesinde esir kalsam

O hırçın gecenin ay ışığında dalgalanan senin hayalin midir?
Yoksa sessizliğinde kaybolmuş umutlarım mı?
Sokaklarda bir yorgun esinti var sanki
Adım attıkça ölüm kokuyor her köşe başında

Hasretin süzüldü gözlerimin buğusunda