oturduğum masa başında
yeni şeyler öğreniyorum emanetlik
çünkü ne masa bana ait ne kalem ne kağıt
az önce fotokopi çektim
üç boş kağıttan sonra ancak
böylesi de bir kır saçlının yardımıyla
ama az önce verdiğim arada
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
O kır saçlı ben miyim acaba veya zamanıyla bir ara fotokopi çekerken yardım etmiş olabilir miyim böyle harika yazan bir şaire...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta