Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Hazan vaktinin aglamaklıgında tanıştım hayatla. inatla dagların serin sıcaklarıyla kavrulan başaklarda nefes aldım. Oysa kendimi tanıdığımda küçük virane bir anadolu kasabasında soludum. mavi gökyüzünün yokluk kokan özgürlügünü.Ve inançların peşkeş çekildigi mezhep çatışmalarının altında ezildim kimi zaman. Suskunlugum masum haykırışlara dönüştü.Şimdiyse sevginin güçlü kıldıgı bozuk düzende kendi içimde yapayalnız bir şair yarattım.İhanete ve sevdaya dair karanfilleri sundum hayata.! ! !