başkalaşan insanların arasında
yeni bir hayat diliyorsun bana
yollar ayrılıyor önümde
lakin insanlar gidiyor
ben kalıyorum
gölgelerim
yanımızda mavi deniz
tepemizde mavi gök
çiçeklere bürünmüş geçtiğimiz yollar
kış günleri çoktan küsmüş bizlere
sen benim en sevdiğim bahar
kimse ulaşamaz bizim mavilerimize.
Seni severken
Korkmadım Azrail’in kanlı hançerinden
Başıboş kuytularda
Sendin tek isteğim
Yamalarıma
Narin bir nakış gibi diktiğim
kalbimi kavrayan ellerim
kağıda dökülürken
yağmurdan evvel
yağmurun yağacağını anlayıp
lakin
söndürmeyeceğini bildiğim
UZUN ZAMAN SONRA O GELDİ
GEÇEN ZAMAN
BAZISINA GÜN GELİR
SAAT GELİR BELKİ
AMA BANA YIL GELDİ
UZUN ZAMAN SONRA O GELDİ
bugün karne günüydü
okulumuzdayım şimdi
belki gelirsin diye
aklım yerinde değil
bunu bile bile
gelmeyeceğini bile bile
içtiğim sigaraların cızırtıları var kulaklarımda
seni bekleyen şarkılar
şafak söküyor
biliyorum
bu keder bana yakışmıyor
ancak sen sökersin bu geceyi üzerimden
kimi sevsem
seni yazacağım
başkalarının gözlerine bakamayacağım
senin gözlerin çıkacak karşıma
ağlamaklı olacağım çoğu zaman
evdeki kedim kurtardı beni ölümden
tahmini birkaç gün önce
hani
ölürsen ona kim bakacak dediğin
benim ise bastıramadığım acıya yenik düşerek
bi şekilde büyür gider diyip
yorulsam
yoruldum diyememekten
koşsam
ayaklarıma batsa dikenler o hazin hırçın yolda
ayaklarım kanadı diyememekten
ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!