Yıkılacağını bile bile hayal kurardık..
Çocuktuk ,
Büyüdük ve hala çocukluktan mı kaldı bilinmez
Hayalsiz kaldık ..
Çok gidesim var buralardan
Hiçkimseyi tanımadığım
Kimsenin de beni üzemediği
Kimsesizler diyarına
Fakat şuurumu kaybetmeliyim
Mahrum etme kalbinden, kalbim sitemlidir.
Neden her güzel şey senin gibi geç gelir?
Asma nur yüzünü,dünyam duruyor,
Bir gülüşünle içimde kelebekler uçuşuyor.
Ne olurdu sen benim olsaydın, ne çok isterdim,
Annenin elinden değil, inan ayağından öperdim.
Gülen yüzüme bakıp ,tabiki bahtiyar san
Egomun tek sağlam duvarıdır gülüşlerim
Mütevaziyim diyen mır mır cinslere inat
Onları hep besledim ,sakladığım acıdan
Evren ,kocaman bilinmezlik bir han
Dardı yollar ve genişti umutlarımız..
Şu küçücük dünyamızda, kocamandı duygularımız
Hani bir selamı üzerinde kalır ,
korkar iletirsin ya sahibine ,
Belki birinin bize yolladığı selamı ,
alamadık diye dargınız..
Bak uykularımda, hislerim gibi
Elini hüzne bulayıp, kaçtı gitti benden..
Yarın bir gün, o büyük mahkemede
Dayanmanın süresi çığlık atana kadar olsa ,
Bütün dünyayı sarardı sesim,
Buraya kadar der ,susardım ,sonsuza kadar…
Lakin yüreğim yangın yeri ,ne çare ?
Elinde bir avuç gözyaşıyla söner sanıyorlar ,sönmüyor.
Bıraksam Arş-ı âlâya ulaşır alevi,tutuyorum içimi,
Gölgeleri teslim almış ,eskimiş bedenin
Ahh bir farketse ya ha-li ziyan musikin
Kürt çalıp çingene oynuyor der nineciğin
Allah sen gibi dert -i def eylesin
Sen hep bildiğin gibi geldin şair.
Ben ağır ağır doldurdum kalbimi,
Sen;
“ iç çeken çiçekler durağında..”
Ben
Şükür çektim ,
Biliyorum...
Nokta koyulmamış cümlelerin, hepsi uçurum boyu.
Virgülleri adım adım takip ettikçe ,sonu hep girdap
Göz temas edince kilitleniyor mantık, kalp açık ,
Yüreğin hükmettiği bedende,yalnızlık eşittir imkansızlık.
Ki bilirsin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!